Opublikowane 26 września 2008, godz. 15:58
Dzikie zwierzęta są trudne do uchwycenia na fotografii. Nic dziwnego, że w najbardziej prestiżowym konkursie Fotografii Dzikiej Przyrody chciałby się znaleźć każdy fotograf związany z tą dziedziną - i oczywiście wygrać. Wybrałam się na wystawę zdjęć dzikiej przyrody do Zamku Książ, do Galerii BWA, bo uwielbiam i fotografie i zwierzęta. To połączenie wydało się więc idealne.
Wystawa składająca się z kolekcji fotografii które wygrały bądź zostały wyróżnione w konkursie w latach 2002 - 2007 rzeczywiście robi niesamowite wrażenie. Jednak moim faworytem został zwycięzca z roku 2007, w kategorii Portrety Zwierząt ze zdjęciem - Gniewne Spojrzenie Niedźwiedzia. Siergiej Gorszkow - fotograf z Rosji właściwie miał zamiar sfotografować łososie w rzece Ozernaja na południowej Kamczatce, jednak przygoda, którą przeżył dostarczyła mu nie tylko adrenaliny, ale i zwycięstwo w konkursie i nagrodę pieniężną. Mężczyzna miał niebywałe szczęście, gdyż sfotografował wyłaniającego się z wody niedźwiedzia stojąc metr od dzikiego zwierzęcia.
© Gniewne spojrzenie niedźwiedzia, Siergiej Gorszkow, Rosja
Innym, równie urzekającym zdjęciem, które zresztą jak poprzednik znalazło się na plakacie reklamującym wystawę był słoń biorący kąpiel. To olbrzymie zwierzę, które na lądzie porusza się nieco ospale, w wodzie czuje się, jak … ryba w wodzie. Niezwykłą fotografię pływającego z gracją słonia wykonał Jeff Yonover ze Stanów Zjednoczonych.
© Nurkujący słoń indyjski, Jeff Yonover, USA
Zapraszam wszystkich do odwiedzenia tej wystawy, jeśli tylko będą mieli taką okazję i przyjrzenie się dzikiej przyrodzie, jakiej zapewne nigdy na żywo widzieć nie będą. Przez chwilę można się również zastanowić nad naszą niezwykle piękną planetą i tym co złego jej robimy. Te piękne krótkie chwile mogą się szybko niestety skończyć. Polecam obejrzenie wystawy. Naprawdę warto.
Opublikowane 10 lutego 2008, godz. 22:13
Pamiętam ten dzień jak dziś… Był dość spokojny początek marca 1995 roku. Miałam wtedy zaledwie 14 lat i poszukiwałam swego miejsca w świecie, a przynajmniej jakiegoś hobby, które zapełniłoby mi czas po szkole. Postanowiłam czytać jakieś branżowe czasopismo. Rozmyślałam długo - czy np. zdecydować się na jakieś pismo motoryzacyjne? W końcu nie wiedząc co mnie zainteresuje, dałam sobie spokój z wyszukiwaniem odpowiedniej dla mnie gazety. I wtedy to się stało, marcowe popołudnie, zwyczajne i niewyróżniające się niczym szczególnym. Jednak tego dnia odkryłam swoją nową pasję - FILM. Właściwie od dawna interesowałam się kinem, filmem i produkcją telewizyjną, ale to właśnie tego dnia, w małym sklepie niedaleko domu odkryłam czasopismo - Film. Niezwykły miesięcznik, który od tego dnia zaczęłam regularnie kupować. Trwa to już 13 lat i nie opuściłam żadnego numeru…
Dzięki temu iż czytałam Film od deski do deski byłam wśród koleżanek ekspertem od kinowych nowości czy najnowszych kaset video w wypożyczalniach. Wiedziałam kto w jakim filmie gra, kto zdobył Oscara (to akurat dzięki corocznemu oglądaniu transmisji z Oscarów na żywo), kto reżyseruje i czy warto iść na dany film. Wraz z rozwojem internetu, brakiem czasu właściwie przestałam być ekspertem w tej dziedzinie, ale czasy, gdy koleżanki pytały na co mają iść do kina pamiętam do dziś.
Film - dobrze nakręcony magazyn przechodził wiele transformacji. Od formatu, poprzez logo, skończywszy na wymianie redaktora naczelnego. Moim ulubionym redaktorem był Lech Kurpiewski. Pismo wtedy miało naprawdę wysoki poziom. Po zmianie wydawnictwa, zmieniały się nazwiska redaktorów. Prawie rezygnowałam z zakupu pisma, gdy pojawili się w nim dwaj nowi redaktorzy naczelni, dla których ważniejsze były Mistrzostwa w Piłce Nożnej (nie mam nic do piłki, ale chyba praca w takim magazynie wymaga skoncentrowania się na filmie, nie zaś na piłce nożnej) i którzy praktycznie nie zrobili dla pisma nic dobrego, a powiedziałabym nawet gorzej. Na szczęście dla wszystkich Filmomaniaków pismo pomimo różnych zmian kadrowych i przejść nadal jest wydawane. Pojawiają się w nim nawet od czasu do czasu ciekawe dodatki w postaci książek filmowych lub płyt DVD z bardziej ambitnymi filmami.
Pierwszy numer Filmu, który kupiłam kosztował 3 zł i 20 gr (lub 3 dolary), a na okładce pojawiła się jeszcze młoda Demi Moore. Był to też czas naprawdę bardzo dobrych filmów.
Moje ulubione czasopismo - Film będę z pewnością nadal kupować, chociaż wszystkie dotychczasowe numery zajmują już naprawdę sporo miejsca.
Polecam ten magazyn wszystkim, którzy interesują się filmem i chcą uzyskać rzetelną wiedzę na ten temat. Czytaj FILM - dobrze nakręcony magazyn
Opublikowane 2 lutego 2008, godz. 21:53
Pierwszy dzień lutego, ale również koniec karnawału postanowiłam wraz z bratem spędzić w Filharmonii. Na tę okazję (końca karnawału, nie naszego przybycia oczywiście) pojawił się nieco inny repertuar niż dotychczas. Właściwie był to pierwszy raz kiedy w filharmonii zagrał zespół Summer Band. Lekka i przyjemna muzyka, gdzie można było posłuchać m.in. takich utworów jak: Let it snow, Ada, to nie wypada, Moonlight serenade, Quantanamera, Sway, It’s only paper moon czy Let’s twist again.
Sam koncert trwał około godziny, by po tym czasie artyści przenieśli się do Foyer, by uczestnicy mogli odrobinę potańczyć i skorzystać z poczęstunku. Tańce nie trwały zbyt długo, jakoś publiczność się do tego nie rwała. Koncert mi się podobał, jednak osobiście wolę w filharmonii słuchać koncertów symfonicznych i utworów napisanych na całą orkiestrę.